Wat ik leerde toen je mijn hart brak

Hoewel een gebroken hart misschien niet de beste situatie is, heeft het zijn verdiensten wanneer men de lessen beschouwt die elk verbrijzeld stuk kan onderwijzen. Door Colleen Anne Javellana

Je hebt mijn hart gebroken. Misschien was ik te trots om je te vertellen dat je dat deed, of het kon je helemaal niet schelen. Het punt was dat je dat deed. En je liet me achter, gewond en littekens.

Er is altijd een zekere schoonheid voor het gebroken hart. Wanneer iemand de pijn van een gebroken hart voelt, voelt men zich kwetsbaar. Men voelt hoe het is om prachtig gebroken te zijn. Ik denk dat iedereen zijn deel van het hartzeer heeft gehad, en ik dank God voor die zielen. In hen vind ik solidariteit. Gelukkig ben ik niet alleen in deze reis.

Hartzeer is iets dat bijna iedereen bekend is. Het verdriet dat men voelt, onderscheidt de leeftijd, het geslacht of het ras niet. Het ziet geen waarde in iemands sociaaleconomische status. Hartebreak zal elke persoon minstens één keer in dit leven aanraken. De pijn die je voelt is maar al te reëel. In deze imperfecte wereld telt iedereen zijn littekens.

Voor altijd is een gevaarlijk woord

Het lijkt zo vreemd om aan het verleden te denken. Toen werden er veel woorden gezegd. Omdat ik er een is om altijd een woordspeling te hebben, hield ik van het woord 'voor altijd."Ik herinner me dat voor altijd zo gemakkelijk was om toen zo gemakkelijk te zeggen, hoe moeilijk en bitter die woorden nu zijn. We waren de beperkingen van de tijd vergeten, menselijk zoals we zijn.

Ik realiseer me nu, hoe dwaas het woord lijkt. Mijn hart was toen van jou, en je hart was van mij. Voor altijd zeggen leek gemakkelijker te zeggen. Ik realiseer me nu dat we niet 'voor altijd' hadden moeten zeggen, toen we eigenlijk 'nooit bedoelden' nooit.'Ik heb geleerd dat ik de belofte van voor altijd niet nodig had. Ik had gewoon een reden voor je nodig om te blijven.

Elke dag leer ik

Wanneer iemand besluit om verder te gaan, neemt men de lessen van het leven onderweg. Ik ben wie ik vandaag ben, omdat ik je kende. Ons wordt zo vaak verteld dat: “Ervaring is de beste leraar.”Ik weet heel goed dat die woorden in mijn hart waar klinken. We hebben veel verhalen gehoord over liefdesverdriet en loslaten, maar nooit had ik verwacht dat ik een hartzeer zou ervaren. Ik heb nooit vermoed dat ik op een dag zou leren hoe het is om los te laten.

Ik denk dat dat precies is hoe het leven werkt. Het brengt u naar onverwachte plaatsen en brengt u uit uw comfortzone. Onderweg zul je mensen ontmoeten die je veel lessen zullen leren en uiteindelijk zul je merken dat je een heel ander persoon bent.

#1 'Pijn is slechts tijdelijk.” Paulo Coelho is altijd een van mijn favoriete auteurs geweest, dus ik houd dit citaat dicht bij mij in de buurt. Als kind heb ik me altijd geïdentificeerd met de pijnlijk tragische karakters in zowel boeken als film. Waarom? Misschien zag ik in hun pijn diepe schoonheid. Nu realiseer ik me hoe echt pijn is en hoeveel doet pijn. Maar net als de stormen in het leven, zullen ze vervagen en plaats maken voor een duidelijkere luchten. De pijn zal niet blijven, als je het niet laat.

#2 keer is je beste bondgenoot. Een ander eeuwen oud gezegde is dat “de tijd alle wonden geneest.'Als iemand die nogal ongeduldig is, vind ik de tijd om nogal frustrerend te zijn van mijn kant. Ik herinner me dat ik constant werd berispt door degenen die ouder zijn dan ik om 'geduldig te zijn."Ik zou nooit stil zitten, de rusteloze ziel zijn die ik ben. Ik zou dwaas gaan doen en dingen voor mij laten werken, soms rampzalige resultaten opleveren.

Naarmate ik ouder werd, heb ik geleerd dat de tijd inderdaad je beste bondgenoot is. Mensen waren niet geprogrammeerd om het concept van tijd te begrijpen, maar als men genezen wil worden van wonden, moet men leren hoe u geduldig kunt zijn en de tijd uw bondgenoot laten zijn. Het is misschien niet het gemakkelijkste om te doen, maar het zal het waard zijn.

#3 Men wordt onderweg een beetje verloren, maar men zal altijd hun lagers vinden. Toen je mijn hart brak, merkte ik dat ik verloren was. Wat moest ik doen? Ik merkte dat ik doelloos door het leven zou dwalen, dingen te doen zonder na te denken. Ik wilde het gevoel hebben dat ik nog leefde, want hoe cliché het ook zou klinken, een deel van mij stierf toen ik je verloor. Maar het was pas toen ik mezelf verloren merkte dat ik uiteindelijk ontdekte wie ik weer was. Ik was zo bang om je te verliezen, dat ik mezelf vergat.

#4 Het leven stopt voor niemand. Uiteindelijk zie ik je in de armen van een ander. En we zullen glimlachen, blij voor elkaar. We zullen verder gaan, louter voorbijgangers in elkaars leven. Hoewel mijn toekomst op dit moment onduidelijk blijft, heb ik ervoor gekozen om gelukkig te zijn en in vrede te wonen. Zelfs als het betekent dat je je in de armen van een ander ziet, zo zal het zijn. Dit is het leven, en je hebt de keuze om te blijven waar je bent, of door te gaan naar grotere dingen.

#5 Ik zal mezelf niet langer toestaan ​​om door angst te worden gecontroleerd. Mensen vrezen wat ze niet kunnen begrijpen. Ze vertrouwen gewoon niet wat ze niet kunnen uitleggen. Voordat ik verliefd op je werd, was ik bang. Ik was bang voor mijn gevoelens, voor het openen van mijn kwetsbaarheden. Maar ik heb geleerd dat als iemand volledig wil worden geliefd, je moet leren angst los te laten. Het is ironisch dat ik, door je te laten gaan, ook niet toestaan ​​dat angst mijn hart overneemt. Hoewel ik bang ben je voor altijd te verliezen, zal ik openstaan ​​voor de realiteit van 'Goodbye.'

#6 Ik zal eeuwig dankbaar zijn. Ik ben altijd een persoon geweest om alles dankbaar te zijn voor alles, dus daarmee zal ik je nooit vergeten. Ik ben je dankbaar dat ik me een deel van mezelf met jou heb laten delen. Als het niet voor jou was geweest, zou ik nooit weten of er iets zo mooi is als liefde eigenlijk bestaat.

Vóór je dacht ik dat liefde gewoon een abstract woord was dat dichters en kunstenaars hielden om te gebruiken. Maar je liet me het voelen, ervaren, leef het voor slechts een kort moment. En daarin het is dat ik je altijd zal bedanken.

#7 Liefde is echt, en ik zou het niet moeten opgeven. Hartzeer doet dingen met mensen. Soms bouwen mensen muren om zich heen, bang om weer verliefd te worden. Toen je mijn hart brak, leerde ik dat liefde niet een oppervlakkig ding is dat de wereld in de loop der jaren heeft misbruikt. Ik heb geleerd dat liefde iets heel mooi is, en dat het heel echt is.

Ik realiseerde me dat alleen omdat we eindigden, niet betekent dat ik het volledig zou moeten opgeven. Zeker, daarmee zal ik opnieuw risico's nemen. Ik zou kunnen merken dat ik in onbekende wateren zou zwemmen, niet zeker of ik zal zinken of zwemmen. Eén ding is echter zeker, ik zal nooit liefde opgeven. Het is de sterkste kracht op aarde, te mooi om te missen.

Ja, het leven is inderdaad grappig. Ik heb ervoor gekozen om de stukken van mezelf op te pakken en verder te gaan. Alleen geesten hebben de neiging om in het verleden te wonen, en zelfs zij moeten op een dag verder gaan. En hoewel het verleden misschien een goede plek is om te bezoeken, zou ik daar niet willen wonen.

Dus bedankt, liefste, voor het breken van mijn hart. Ik zal niets anders dan echt geluk voor je wensen. Hoewel ons verhaal misschien kort was, zal mijn herinnering aan jou niet vervagen.