Een belangrijk ingrediënt voor een huwelijk om te werken, bezit je eigen fouten

In dit artikel

• De "vlucht" reactie
• Conflicten die plaatsvinden tijdens het beschermen van het "zelfgevoel"
• Wat is er net gebeurd?
• Hoe kon dit anders zijn geweest?
• Bezit eerst je fouten

Ik heb meer dan 30 jaar met koppels gewerkt en ben bijna net zo lang getrouwd. In die tijd ben ik een van de belangrijkste dingen gaan herkennen die nodig zijn om een ​​huwelijk goed te laten werken. Dit ingrediënt is cruciaal voor een huwelijk, niet alleen om te overleven, maar ook om te groeien. Ik wil het met je delen, niet omdat het een baanbrekende openbaring is, maar omdat we vaak aan dit "feit" moeten worden herinnerd. Zie je, onze reactieve "amygdala" in onze emotionele middenbrein (aka het limbische systeem) zou ons altijd laten vergeten dat dit eenvoudige maar diepgaande principe. Het principe: bezit je eigen spullen.

De "vlucht" reactie

Er zijn drie dimensies van de relatiewereld: kracht, hart en weten. In elk van de negatieve manifestaties van de drie dimensies vinden we de oude biologische notie dat organismen zichzelf op een van de drie manieren beschermen: vechten, vluchten en bevriezen/sussen. In elke situatie begint de reactieve amygdala. Hoewel er veel kan worden gezegd over de vlucht en het bevriezen van limbische reacties in een huwelijk, wil ik me vandaag concentreren op de "vecht" -reactie. Dit is de schaamte-en-schuldige limbische reactie. Het is een reactie omdat we het vaak automatisch doen zonder denken en zeker zonder liefde of empathie voor de andere. Dit is een wanhopige en gebruikelijke ego-reactie om iemands 'zelfgevoel' te beschermen zonder rekening te houden met een echt, eerlijk en noodzakelijk interpersoonlijk proces.

Conflicten die plaatsvinden tijdens het beschermen van het "zelfgevoel"

Laat me een heel eenvoudig voorbeeld geven. Op de terugweg van een etentje vertelt Trina haar man dat ze zich schaamde voor iets dat hij voor iedereen zei. Terry's reactie is snel: als een professionele bokser flauwt hij uit: 'Zoals je altijd alles goed doet. En trouwens, ik had gelijk, je bent zo passief agressief als het gaat om mijn moeder."Onmiddellijk Trina" blokkeert de klap ", waarin (nogmaals) uitlegt waarom ze te laat was. Ze kan zelfs een tegenpartij gooien over hoe hij degene is die een probleem heeft met zijn domme moeder. Laat de limbische bokswedstrijd beginnen. Het argument escaleert als ze limbische stoten uitwisselen totdat ze uitgeput zijn en vol wrok (kanker voor elke relatie).

Wat is er net gebeurd?

In dit geval hoorde Terry wat ze tegen hem zei als een bedreiging-misschien tegen zijn ego, of misschien activeerde het de kritieke moeder die hij in zijn hoofd heeft meegenomen. Hij reageerde instinctief door haar aan te vallen alsof hij werd aangevallen (en wat als hij was?)). Tina reageert vervolgens op hem en er vindt een zeer destructieve interactie plaats. Als dit type interactie vaak genoeg gebeurt, zal de kwaliteit van het huwelijk aanzienlijk worden aangetast.

Hoe kon dit anders zijn geweest?

Als de prefrontale cortex van Terry op tijd op het toneel was aangekomen, had hij zijn opgewonden amygdala lang genoeg kunnen 'vasthouden' om haar te vragen hem meer te vertellen. En als hij aandachtig luisterde, zou hij zich misschien hebben gerealiseerd dat hij in feite iets kwetsends zei. Hij zou op dat moment misschien de nederigheid (en moed) hebben gehad om te erkennen dat hij ongelijk had om persoonlijke zaken in het openbaar te bespreken en een verontschuldiging aan te bieden. Trina zou zich begrepen en gewaardeerd voelen. Als alternatief had Tina misschien de eerste kunnen zijn om het gesprek bewust te beginnen. Ze hoefde niet defensief te zijn, maar had in plaats daarvan moeten beseffen dat Terry reageerde van gevoeligheid voor haar openbaarmaking. De uitkomst van een meer bewuste (minder reactieve) interactie zou aanzienlijk verschillen van die in het vorige scenario.

Bezit eerst je fouten

Het principe is eenvoudig (maar zo moeilijk wanneer de amygdala en/of ego worden gewekt). Bezit je eigen spullen. Vanaf het begin van de discussie als je kunt, maar zo snel mogelijk in ieder geval in elk geval. Trouwens, dit betekent niet dat je misdaden bekent dat je niet hebt begaan. Sta gewoon gewoon open voor jouw kant in elke impasse-en het duurt bijna altijd twee tot tango. Een huwelijk met twee partners die dit voortdurend doen, heeft een (niet) vechtkans op een groeiend en vervullend huwelijk. Als een huwelijk echter één partner heeft die nooit zijn eigen deel in enig probleem erkent, zal de emotioneel intelligente partner een aantal moeilijke beslissingen moeten nemen over de relatie. En als geen van beide persoon in een paar 'hun eigen spullen kan bezitten', ... nou ja, veel geluk het helemaal eens te maken.